درد دل هاي منتظران ظهور

    وقـتـى از گردنه خارج شديم , گفت : پياده شو كه اين جا

   هر چموشى رام مى شود. از مركب پياده شديم . گفت :

   مهار حيوان را رها كن . گفتم : آن را به چه كسى بسپارم ؟

   گفت : اين جا حرمى است كه داخل آن نمى شود, جز ولى

   خدا. مهار حيوان را رها كرديم و روانه شديم , تا نزديك خيمه

   نورانى رسيديم . گفت : توقف كن , تا اجازه بگيرم . داخل شد

   و بعد از زمانى كوتاه بيرون آمد و گفت : خوشا به حالت كه به

   تو اجازه دادند. وارد خـيـمـه شـدم . ديـدم اربـاب عـالم هستى ,

   محبوب عالميان , مولاى عزيزم ,حضرت بقية اللّه الاعـظـم ,

   امام زمان مهربانم روى نمدى نشسته اند نطع سرخى برروى

   نمد قرار داشت , و آن حضرت بر بالشى از پوست تكيه كرده

   بودند. سلام كردم .
    بـهـتـر از سـلام من , جواب دادند. در آن جا چهره اى مشاهده

   كردم مثل ماه شب چهارده ,پيشانى گـشـاده با ابروهاى باريك

   كشيده و به يكديگر رسيده . چشمهايش سياه وگشاده , بينى

   كشيده , گونه هاى هموار و برنيامده , در نهايت حسن و جمال .
   بر گونه راستش خالى بود مانند قطره اى از مشك كه بر

   صفحه اى از نقره افتاده باشد. موى عنبر بوى سياهى داشت ,

   كه تا نزديك نرمه گوش آويـخـتـه و از پـيشانى نورانى اش

   نورى ساطع بود مانند ستاره درخشان , نه قدى بسيار بلند

   و نه كوتاه , اما كمى متمايل به بلندى , داشت . آن حضرت

   روحى فداه را با نهايت سكينه و وقار  و حياء و حسن و جمال

   , زيارت كردم ,ايشان احوال يـكايك شيعيان را از من پرسيدند.

   عرض كردم : آنها در دولت بنى عباس در نهايت مشقت و

   ذلت و خوارى زندگى مى كنند.
    فـرمـود: ان شـاءاللّه روزى خـواهد آمد كه شما مالك

   بنى عباس شويد و ايشان در دست شما ذليل گـردنـد.
    بـعد فرمودند: پدرم از من عهد گرفته كه جز, در جاهايى

   كه مخفى تر و دورتر از چشم مـردم اسـت , سـكـونـت نكنم

   , به خاطر اين كه از اذيت و آزار گمراهان در امان باشم تا

   زمانى كه خداى تعالى اجازه ظهور بفرمايد. و به من فرموده

   است : فرزندم , خدا در شهرها و دسته هاى مختلف

   مخلوقاتش هميشه حجتى قرار داده است تا مردم از او

   پـيـروى كنند و حجت بر خلق تمام شود.
    فرزندم , تو كسى هستى كه خداى تعالى او را براى اظهار

   حـق و مـحـو بـاطل و از بين بردن دشمنان دين و خاموش

   كردن چراغ گمراهان , ذخيره و آماده كـرده است . پس در

   مكانهاى پنهان زمين , زندگى كن و از شهرهاى ظالمين

   فاصله بگير و از اين پـنـهان بودن وحشتى نداشته باش ,

   زيرا كه دل هاى اهل طاعت , به تو مايل است , مثل مرغانى

   كه به سـوى آشـيـانـه پـرواز مـى كنند واين دسته كسانى

   هستند كه به ظاهر در دست مخالفان خوار و ذليل اند,

   ولى در نزد خداى تعالى گرامى و عزيز هستند.
    ايـنـان اهـل قـنـاعـت و متمسك به اهل بيت عصمت

   و طهارت عليهم السلام و تابع ايشان دراحكام دين و شـريـعـت

   مـى بـاشـند.
    با دشمنان طبق دليل و مدرك بحث مى كنند و حجت ها

   و خاصان درگاه خـدايند, يعنى در صبر و تحمل اذيت از مخالفان

   مذهب و ملت چنان هستند كه خداى تعالى , آنان را نمونه

   صبر و استقامت قرار داده است و همه اين سختيها را تحمل

   مى كنند.
    فرزندم , بر تمامى مصايب و مشكلات صبر كن , تا آن كه

   خداى تعالى وسايل دولت تو را مهيا كند و پـرچـم هاى زرد

   و سفيد را بين حطيم و زمزم بر سرت به اهتزار درآورد و فوج

   فوج از اهل اخـلاص و تـقـوى نـزد حـجرالاسود به سوى

   تو آيند و بيعت نمايند. ايشان كسانى هستند كه پاك طينتند

   و به همين جهت قلبهاى مستعدى براى قبول دين دارند و

   براى رفع فتنه هاى گمراهان بـازوى قـوى دارنـد. آن زمان

   است كه باغهاى ملت و دين بارور گردد و صبح حق درخشان

   شود. خـداونـد بـه وسيله تو ظلم و طغيان را از روى زمين

   بر مى اندازد و امن و امان را در سراسر جهان ظـاهـر

   مى نمايد. احكام دين در جاى خود پياده مى شوند و باران

   فتح و ظفر زمينهاى ملت را سبز وخرم مى سازد. بعد

   فرمودند: آن چه را در اين مجلس ديدى بايد پنهان كنى

   و به غير اهل صدق و وفا وامانت اظهار ندارى . ابـن مهزيار

   مى گويد: چند روزى در خدمت آن بزرگوار ماندم و مسائل

   و مشكلات خود را سؤال نمودم . آنگاه مرخص شدم تا به

   سوى اهل و خانواده خود برگردم . در وقـت وداع , بيش

   از پنجاه هزار درهمى كه با خود داشتم , به عنوان هديه

   خدمت حضرت تقديم نموده و اصرار كردم كه ايشان قبول

   نمايند. مـولاى مـهـربـان تـبـسـم نموده و فرمودند: اين مبلغ

   را كه مربوط به ما است در مسير برگشت استفاده كن

   و به طرف اهل و عيال خود برگرد, چون راه دورى در پيش

   دارى . بعد هم آن حضرت بـراى مـن دعـاى بـسـيارى

   فرمودند. پس از ايشان خدا حافظى كردم و به طرف شهر

   و ديار خود بازگشتم .

   ( کتاب برکات حضرت ولی عصر عجل الله تعالي فرجه )

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: